سلام بر تو اي امين خدا

سلام بر تو اي حجت خدا

من شهادت مي دهم که تو جانشين پيامبر هستي

و همه دانش پيامبر  به تو به ارث رسيده است.

پيامبر صلی الله علیه و آله :

«ولايَةُ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ وِلايَةُ اللّه‏ِ

و حُبُّهُ عِبادَةُ اللّه‏ِ وَ اتِّباعُهُ فَريضَةٌ مِنَ اللّه‏ِ»

ولايت على‏بن ابى‏طالب عليه ‏السلام ولايت خدا،

و محبّت او عبادت خدا

و پيروى از او فريضه‏اى از جانب خدا است

عید غدیر

کاروان حاجیان به دستور پیامبر (ص) همگی به سمت وادی غدیر خم حرکت می کنند، حتی اهالی مکه!!! حال اگر خوب بیندیشی و نیک بنگری، می­بینی که خانه خدا نیز همراه حاجیان از مکه خارج می شود تا به امر صاحب قبله با باطن قبله بیعت کند و صفا و مروه را می­بینی که سعی می کنند، حقیقت را در حوالی برکه غدیر بیابند..

« اى پيامبر! آنچه را از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، كاملاً [به مردم] برسان و اگر [اين كار را[ نكنى، رسالت او را انجام نداده‏اى. خداوند تو را از [خطرهاى احتمالى [مردم نگه مى‏دارد و خداوند جمعيت كافران را هدايت نمى‏كند.»( مائده/67)

اين آيه‏ كه پيش از اعلام رسمى ولايت امير مؤمنان على عليه‏السلام نازل شد، از يك‏سو، بيان‏گر اهميت فوق‏العاده غدير و از سوى ديگر، نشان‏دهنده نگرانى‏هاى رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله وسلم در اين باره است.

قرآن كريم، آشكارا اعلام نشدن ولايت على عليه‏السلام را با ناتمام ماندن رسالت الهى برابر مى‏داند و در مقابل نگرانى‏هايى كه رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله داشت، وعده حفظ و حراست به ايشان داده مى‏شود.

پیامبر هنگام ورود به غدیر خم دستور اتراق می دهد،

«اینجا اتراق می کنیم!....» ندایی که لبخند را بر چهره خسته ی کاروانیان می نشاند و هجوم بی امان تشنگان بر برکه غدیر.

اما باید تشنه زلالی دیگر بود. و باید دید این چشمه از کجای این خاک می جوشد!

هنگامی که خورشید به مرکز آسمان رسید، پیامبر بعد از ادای نماز جماعت بر فراز منبری رفت که ابوذر و عمار فراهم آورده بودند،

مثل این بود که پیامبر در معراج دیگری پای نهاده است تا پله پله دین خدا کامل شود، علی را نیز یک پله پایین تر با خود همراه کرده است، صدای مهربانش به گوش می رسد:

ور دستهايي را مي‏نگريست که مي‏بايد کشتي اسلام آن را طي کند و هدف نهايي آن به ظهور برسد و آينده‏هايي را در نظر داشت که گرگهاي عقيده، اسلام را از داخل مورد تعرض قرار داده‏اند.

غدير، تفسير بدر و احد و شأن نزول صفين و نهروان است.بدر، عدالت مى‏خواست؛ احد، شجاعت آرزو مى‏كرد؛ خيبر تماشاى صداقت را تمنا داشت و غدير، آمين آن همه ثنا و دعا بود.

در نقطه غدير توقفي بايد که با حقيقت انسان سرو کار دارد و در جهات مختلف وجودي او موثر است است و تکليف دنيا و آخرتش را تعيين مي کند.

هزار و چهارصد سال است که شيعه، زلال پر برکت غدير را به پاي درختان ولايت مي‏افشاند و از آن بيابانِ خشک، باغهاي پر ثمر اعتقادي و گلهاي زيباي محبت را پرورش مي‏دهد. خار و خس کينه‏هاي دشمن علي عليه‏السلام را